Zapraszamy na wystawę

Pod znakiem biało-czerwonej szachownicy
– sierżant pilot Jan Mikszo (1909-1996)

wystawa czynna do 31 marca 2019

 

 

Wystawa Pod znakiem biało-czerwonej szachownicy-sierżant pilot Jan Mikszo (1909-1996) pochodzi w przeważającej części ze zbiorów prywatnych rodziny Jana Mikszo.  Prezentowane są tutaj fotografie, dokumenty i pamiątki dotyczące  Jana Mikszo począwszy od jego dzieciństwa i młodość spędzonych w Wilnie, przez służbę w lotnictwie przedwojennym, służbę w RAF-ie podczas II wojny światowej, aż do czasów powojennych, kiedy osiedlił się w Człuchowie.
Ekspozycję uzupełniają muzealia z Muzeum Okręgowego  im. Stanisława Staszica w Pile oraz Muzeum Regionalnego w Człuchowie.
Wystawa Pod znakiem biało-czerwonej szachownicy-sierżant pilot Jan Mikszo (1909-1996), inspirowana jest książką Grzegorza Janowczyka  Lotnik. Śladami sierżanta Jana Mikszy, wydanej w 2018 r. przez Urząd Miejski w Człuchowie.

Jan Mikszo urodził się 1909 r. w Wilnie. Ukończył Gimnazjum typu humanistycznego im. Króla Zygmunta Augusta, uczęszczał również na dwa kursy Średniej Szkoły Technicznej im. Marszałka Józefa Piłsudskiego. W 1930 r. został powołany do służby wojskowej w 5 Pułku Lotniczym w Lidzie, następnie został przydzielony do pułkowej szkoły obsługi samolotów.
W 1932 r. rozpoczął służbę w 54 Eskadrze Liniowej, a dwa lata później w 53 Eskadrze Towarzyszącej, gdzie został mianowany podoficerem zawodowym. Po ukończeniu Wyższego Kursu Pilotażu w Grudziądzu został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Lotnictwa nr 1 w Dęblinie, gdzie objął funkcję instruktora pilotażu. We wrześniu 1939 r. nie uczestniczył w bezpośrednich walkach, był pilotem łącznikowym. 18 września przekroczył granicę polsko-rumuńską w Kutach i był internowany w mieście Tulcea, stamtąd zbiegł i przedostał się do Francji.
W 1940 r. z Francji odleciał do Afryki Północnej, z której statkiem transportowym dopłynął do Wielkiej Brytanii. W Wielkiej Brytanii został przydzielony do 307 Dywizjonu Myśliwskiego Nocnego „Lwowskich Puchaczy”, a następnie do 305 Dywizjonu Bombowego „Ziemi Wielkopolskiej”.
W lipcu 1941 r. pilotowany przez Jana Mikszo Wellington został zestrzelony, a on sam trafił do obozu jenieckiego. W niewoli przebywał do kwietnia 1945 roku.
W maju 1946 roku, po rocznym pobycie w Wielkiej Brytanii, powrócił do Polski. Przez blisko dwa lata zatrudniony był w lotnictwie cywilnym jako pilot  LOT-u.
W 1948 r. Jan Mikszo osiedlił się w Człuchowie, gdzie zmarł w 1996 roku.
Za zasługi został odznaczony Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari oraz trzykrotnie Krzyżem Walecznych.